Słownik polsko-niemiecki. 2014.
wyłupać — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}wyłupywać {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wyłupać — dk IX, wyłupaćpię, wyłupaćpiesz, wyłupaćłup, wyłupaćał, wyłupaćany wyłupywać ndk VIIIa, wyłupaćpuję, wyłupaćpujesz, wyłupaćpuj, wyłupaćywał, wyłupaćywany 1. «podważywszy wyjąć z czegoś, wyrwać, oderwać od czegoś; wydłubać» Wyłupać oczko z… … Słownik języka polskiego
wyłupywać — → wyłupać … Słownik języka polskiego
wyłupywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, wyłupywaćpuję, wyłupywaćpuje, wyłupywaćany {{/stl 8}}– wyłupać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIa, wyłupywaćpię, wyłupywaćpie, wyłupywaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} łupiąc, usuwając … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wyłupić — dk VIa, wyłupićpię, wyłupićpisz, wyłupićłup, wyłupićpił, wyłupićpiony wyłupiać ndk I, wyłupićam, wyłupićasz, wyłupićają, wyłupićaj, wyłupićał, wyłupićany «wyjąć, wydrzeć, wydłubać, wyłupać» Wyłupić kamień z bruku. ∆ Wyłupić komuś oczy «oślepić… … Słownik języka polskiego
